Monolog nad grobem

Mojemu bratu

On mnie wysłucha, nic nie powie
Nie potępi, nie skarci…
Leżysz w zimnym grobie
Nieznany, kochany bracie
Zawszę mogę przyjść do Ciebie
Ty nie powiesz złego słowa
Nawet, gdy ja nienawidzę siebie
Ty gniewać się nie możesz
Gdybyś tu przy mnie był
Wyobrażam sobie
Że radziłbyś, ocierał łzy
Ufałabym Tobie
Ale Ciebie nie ma już tutaj
Więc odwiedzam twój grób
A Ty mnie po prostu słuchaj
I wyproś dla mnie jakiś cud
Gdybym mogła oddać życie Ci
A sama położyć się w grobie…
To jednak nie uda się nigdy mi
Więc wszystko Ci opowiem
A Ty słuchaj, patrz na mnie
I nade mną czuwaj
A gdy spotkamy się w wieczności
Wtedy ci podziękuje

Jarek Rybarczyk (13.05.1978-13.05.1978)

autor

Nataliee

Napisany: 2002-05-13 Dodano: 2006-09-18 09:10:44

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie