monolog smutnego fraszkopisarza
gdyby tak
choć raz
uśmiechnąć się
powiedzieć coś zabawnego
nie psuć zabawy
ciągłym pouczaniem
i tym nieznośnie mentorskim tonem
gdyby tak
zdobyć się na odrobinę
wyrozumiałości
odpuścić
jako i oni
odpuszczają
wyciągnąć rękę na zgodę
gdyby tak
polubić całe spektrum barw
zobaczyć szansę
w rozmaitości form
i stylów
odnajdywać radość w spotykaniu
nieoczywistego
autor
uważny czytelnik
Dodano: 2013-08-16 16:12:21
Ten wiersz przeczytano 1350 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Trochę chęci i można by zrealizować, a przynajmniej
starać się... chociaż spróbować
nie dokończyłam a już mi się zapisało:(
taka radość byłaby idealna dla wszystkich:)
Było by super,gdyby tak było
ciekawy-pozdrawiam
Podoba mi się, zwłaszcza "spotykanie nieoczywistego",
oczywiście na TAK:)
Pomarzyć, dobra rzecz!
Wiersz rozważny i romantyczny:))
Pozdrawiam Uważny:)
odpuścić winy
a gdyby tak
przymrurzyć oko
O właśnie. A gdyby tak.. To tego potrzebna jest
pokora. Pozdrawiam serdecznie
Gdyby tak..Dla niektórych to nie do
przeskoczenia.Pozdrawiam.
Podoba mi się :)
Ciekawy bardzo monolog:) Pozdrawiam.
a co z radością której brak
jak się komuś świni nie podłoży
Pozdrawiam serdecznie
/Coś na rzeczy/ w tym monologu, choć też uważam, że to
sen (koszmar) dla niektórych. Pozdrawiam :)
Gdyby tak uśmiechać się częściej to i świat wydaje się
lepszy...pozdrawiam:)
Gdyby tak...ale czy uśmiech nie byłby
sprzeniewierzeniem się swoim ideałom?
Pozdrawiam