Monotonia
Monotonia zamknęła serce w klatce,
wyrwała z gniazda spontaniczny ruch.
Ukradkiem sprawdzała czy świat jeszcze
tańczy. W ruchach ich warg.
Na polanie złudzeń wirowały
marzenia z dniem coraz bardziej
sięgające dna,
miłością owiane wspólne wspomnienia
wyszorował strach.
Młodzieńczych ciał malowniczy
układ w swoją garść przygarnął czas.
Monotonią oplatał aż ujrzał pustkę oczu,
którym dotąd królował blask.
autor
ana
Dodano: 2013-04-08 20:32:11
Ten wiersz przeczytano 2941 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Pozwól, że nie uzasadnię mojego komentarza, gdyż nie
widzę powodu. Wiersz mi się bardzo podoba.
...miłością owiane wspólne wspomnienia.. zostają na
zawsze w sercu,smutkiem i nadzieją owiany
wiersz,pozdrawiam.
Monotonia, a tak przykuwa uwagę:)
Tylu wokół ludzi, a ja mam się nudzić? Pozdrawiam!
smutny ale z pulsem:)
Dziękuję lucuś :) Bardzo cenna wskazówka.
Jest dużo czytelniej a ja na to nie wpadłam :)
Dobrze oddany klimat znudzenia sobą.../w swoją garść
wziął czas/
Troszkę szyk zmieniłam-czytelnie?
Miłego wieczoru!
Hey Ano/ dawno u ciebie nie bylam:) tonacja wiersza
bardzo z wyczuciem/ delikatnie ujete ale tez dobrze
oddane uczucie.. Melancholi/ pozdrawiam