Monsieur Peur

Mam nadzieję, że mój początkujący francuski jest wystarczający do złożenia kilku zdań i nie popełniłam błędów;)

Bonjour monsieur Peur...

Patrzę Ci w oczy, ale jakby Cię nie widzę.
Może dlatego, że się nie boję.
Spokojnie patrzę Ci w oczy i wciąż powtarzam

Bonjour monsieur Peur
et
je sourire...

Widzę Twój zarys, strzępki Twojej białej szaty,
Twoje oczy pustką ziejące,
Twoje dłonie o długich palcach,
niczym blade pająki.
Mimo to spokojnie patrzę na Ciebie
i wciąż powtarzam

Bonjour monsieur Peur
et
je sourire...

Widzę Twoją złość, powoli przeradzającą się w nienawiść, widzę to po Twym obliczu,
zmieniającym się w zimną maskę.
Próbujesz do mnie podejść, przeszkadza Ci
w tym mur, bo zapomniałeś

que
je sourire...

Widzę w Twoich oczach śmiertelne niebezpieczeństwo,
Na Twych ustach błąka się złośliwy uśmieszek, wiem, powinnam uciekać, ale nie mogę.
Wiem, igram z ogniem,
wiem, nie powinnam...
Lecz ja uparcie patrzę Ci w oczy
i jak zaklęta w kółko powtarzam

Bonjour monsieur Peur
et
je sourire...

Już nie mogę! Mam dość!
Mam ochotę odwrócić się i biec jak najdalej,
uciec od Ciebie, od swoich lęków,
których Ty jesteś przyczyną. To Ty,
każesz im mnie dręczyć, czekasz, obserwujesz,
patrzysz jak się męczę, jak krzycze,
jak niemo błagam o pomoc.

Maintenant cela tu sourires
je crie...

I gdy zamykam nagle oczy widzę Jego,
ubrany tak jak Ty, na biało, lecz jednak,
jakoś inaczej.
Bije od niego światło, patrzy to na Ciebie,
to na mnie.
Nie uśmiecha się, widzę...
On się boi...
Powoli tracę nadzieję,
lecz wtedy spoglądam na Ciebie i...
i mam wrażenie....że się rozmywasz
tuż przed moimi oczami...

Et maintenant je parle au revoir
monsieur Peur, merci mon ange
et...?

Et je sourire...

Do napisania tego wiersza zainspirowała mnie książka Krzysztofa Kotonowskiego "Serwal" którą polecam;)

autor

ketchea

Napisany: 2008-01-11 Dodano: 2008-01-11 17:34:21

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie