morderstwo anioła

krew plynie po moim ciele

nigdy sobie tego nie wybacze

ale co ja moglem zrobic?!

w mroku przy blasku swiec

w mroku przy blasku ksiezyca

zabilem tego co sie mna opiekowal

zakrwawione mysli plynely po tunelach mej swiadomosci

gorzkie perliste lzy potoczyly sie po mym policzku

ocierajac je nieczysta dlonia odezwal sie do mnie

"nie zatrzymuj łez...nech lecą..."

smutek tak mocno chwycil mnie za serce

juz mi nie pomoże nikt nawet wasze dobre intencje

srebrny sztylet wyjolem z twej rany

przytulilem sie do ciebie i wbilem go w swe piersi

na szlachetnych kamieniach zdobiacych ostrze

łzy z krwią sie mieszały

krzyk rozpaczy zagłuszał moje mysli

i choć wiedzialem ze juz nigdy was nie zobacze

ciemnosc mych mysli rozswietlil kwiat nadziei

nadziei na lepsze istnienie

chyba juz czas bysmy zamkneli oczy....powiedzial....

nastała cisza...

powoli me serce przestawalo bić

nigdy nie zapomne ze zabilem aniola

powtarzajac te slowa w mej nedznej duszy zasnelismy...

......

teraz szukajcie mnie wsrod kwiatów śpiącego...

autor

spragniony-krwi

Dodano: 2005-04-09 23:54:33

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie