Morska opowieść

Żona , która czeka na to by znowu to zrobił...
By przypłynął i krzyknął ze statku...
Pierw do swej załogi:
-Zakotwiczyć to bydle,
kończymy podróż w nieznane...

Potem zejśc na ląd...
I jej powiedzieć:
-Kochanie,czekałem...
By ujrzeć znów ten błekit twych oczu...
Ust poczuć smak...
Wróciłem do Ciebie,do portu...
Portu mego życia,miłości ma...

Ona pragnie odpowiedzieć,to co zawsze mówiła:
-Mój kochany marynarzu...
Czekałam Ja i Twoja rodzina...
Na Twój powrót,na twe morskie opowieści...
I abyś w nocy kończył je bez słów,bez treści...

Lecz morze wyręczyło słowa...
Pochłoneło jego...
Została wdowa...
Lecz ona przychodzi i wierzy z sił całych...
Że on tam jest...
Wśród rozbitków ocalałych...

autor

Dominik tiMaskA

Napisany: 2007-12-28 Dodano: 2007-12-28 18:47:47

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie