mortifer

Spośród marzeń rzeki ramion poplątanych
Rozbijających sie o kamienne potoki
Płynie liść z drzewa obumarły
Pozbyty jakiegokolwiek tchnienia
Spadają z nieba świetliste gromy
Słońce zapłonie raz jeszce
Księżyc spadnie na ziemie
Powstaną z niej martwe kwiaty
Ogróg zakwitnie od nowa
Gwiazdy zapłoną swym blaskiem
Niebo rozjarzy sie płomiennymi falami
Żądz i pragnień niezaspokojonych
Wszelkie myśli zgasną
I pozostaną cicho tlącym sie płomieniem...

autor

Cruelity

Dodano: 2005-03-22 09:24:42

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie