Morze Wieczności

Wiersz ten dedykuje tym którzy czytają moje wiersze ,poświęcają swój czas ,piszą do mnie .Wam wszystkim składam wyrazy szacunku ,i podziękowania

Czym jest życie ? często siebie pytam .
Cudem istnienia ? darem ? czy też męką ?
Wiele wypowiedzi waszych czytam .
Lecz dla mnie życie jest zwykłą udręką .

To minie ,będzie lepiej ,tak często mówicie .
Memu sercu miłe jest każde wasze słowo .
I chociaż powoli kończy się me życie .
Są tacy co mogą rozpocząć je jeszcze na nowo .

Dziękuje wam wszystkim za słowa uznania .
Za wasze listy słowa pocieszenia ,pełne ciepła , i miłości .
Lecz mnie czas już ciągle pogania .
I wkrótce odpłynę ,w niebyt ,do wieczności .

Lecz dokąd oczy me na świat patrzeć będą .
Dokąd me palce stukać będą w klawisze .
Będę pisał ,jak nić wiersze przędę .
Aby głosem mych słów ,zmącić tę grobową ciszę .

A kiedy odejdę ,a wiem że tak się stanie .
Kiedy ksiądz mowę nad grobem odczyta .
Me wiersze zostaną na szklanym ekranie .
Może choć czasem ktoś któryś przeczyta .

Tak jak woda płynąca rzeką nie może się zatrzymać ,tak i my nie zatrzymamy czasu ,i nadejdzie dzień kiedy wszyscy dopłyniemy do morza którym jest wieczność .

autor

Andrzej

Napisany: 2006-06-30 Dodano: 2006-06-30 10:11:08

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie