Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Morze zwane życiem

Dla mojego managera ;*

Cierpię oddychając.
Niczym okręt wojenny tonę.
W głębokim morzu łez,
Które wycisnęło życie…

W me żagle wieje pustka.
Mój ląd zamazał cień.
Płynąć dokąd ? Płynąć jak ?
Zostało tylko dno…

Ku nicości podążam powoli.
Wokół mnie tysiące innych walk.
Wygrani znów oddychają powietrzem,
Podbici zranieni, są bliżej wnętrza Ziemi…

Swą stopę stawiam na nowym gruncie.
Okaleczone, szare pustkowie.
Głos rozpaczy rozbrzmiewa wielkim echem.
Nie odczuwam już nawet głodu miłości…

Odbić się do skoku, czy w bólu zasnąć ?
Nawet jeśli wrócić, to po co, dla kogo ?
Samotność odbiera mi wszelkie siły.
Taki jest właśnie świat. Morze zwane życiem…

Dodano: 2010-02-19 01:06:09
Ten wiersz przeczytano 538 razy
Oddanych głosów: 11
Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

enigmayic enigmayic

żyć... dla samego życia, bo warto... mimo wszystko...

małgorzatak-m małgorzatak-m

Ostatnia zwrotka... rzuciła mnie na kolana. Cały
wiersz świetnie oddaje klimat. Moze następny, dla
równowagi, optymistyczny?

Art123 Art123

Od dna można sie odbić tylko włóż trochę w to
wysiłku.Nie upadaj zaraz na duchu.
pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »