Most
Zagubiona w tłumie dusz żyjących
spoglądam na niebo
pokryte ptakami
Szukam promieni słońca
rozproszonych w atmosferze
aby ogarnąć je wzrokiem
Bo trzeba
by we łzach
odbiły się tęczą
która mostem jest
łączącym
cząstki z Wielkością
autor
bea64
Dodano: 2008-02-04 13:02:07
Ten wiersz przeczytano 650 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
patrzenie w niebo nie wystarczy -dodaj łyk wiary,
nawet ten z łez i nadzieję z cierpliwości-cudnej urody
wiersz, tęsknota wziera głęboko