MOST
życie jak rwąca rzeka
nie ogląda się do tyłu
na nikogo nie czeka
zakręca
a przy urwisku
na odległość plusku
My
czy damy radę
przejść razem
na drugą stronę
gdzie wieczność
wycisza nurt rzeki
nadzieja naszym mostem
zbudowanym marzeniami
a wiara barierą
stąpamy po nim
lekko jak motyle
gdy miłość jest z nami
a gdy się oddala
idziemy chwiejni
jak ślepcy
czy pozostanie z nami
doda nam skrzydeł
czy w wierze wytrwamy
autor
grażyna-elżbieta
Dodano: 2012-02-21 09:08:48
Ten wiersz przeczytano 923 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Bez niej ani rusz.
Pozdrawiam:)
pozdrawiam+
Wytrwamy. Przecież to najważniejsze.
Pięknie powiedziane :)
Wiele jest wierszy na temat nadzieja, lecz ten jest
inny, jedyny w swoim rodzaju, piękny i wzruszający.
Pozdrawiam skromnie:)
..... + ..... :-) Piękny....przemawia do serca
i ...wzrusza...
Bardzo ciekawy wiersz, ale Twoje odczucia biorą górę
nad samą treścią, gdyż nadzieja jest tym mostem
zbudowanym z marzeń, a wiara podporą co nam dodaje
skrzydeł, aby w tej wierze wytrwać.Pozdrawiam
bardzo ciepło napisane i czuje się nadzieje...
fajnie, refleksyjnie, ale tak troszkę z nadzieją,
troszkę z wątpliwościami, ciekawie :-)
Bardzo ciekawa i mądra refleksja...Trzeba wierzyć,
wtedy wszystko będzie ok.Pozdrawiam serdecznie...
Ciekawe przemyślenia,ładnie ujęte wierszem:)
Rzadko kiedy do wieczności idziemy razem - najczęściej
ktoś z pary robi ten "krok" pierwszy.
Piękny wiersz. Pozdrawiam :)
Czasami miłość się odwraca i odchodzi, to znaczy, że
to nie była prawdziwa miłość, jedynie jednostronna!!
życie bywa zaskakujące, na miłość nigdy nie za późno!
kiedyś nadejdzie ta prawdziwa, obustronna!!
Pozdrawiam Cię Grażynko :))
Miłość zawsze jest z nami,
czasem jej nie wyczuwamy!
Pozdrawiam!