Mosty tęsknot

W sieci szarych dni
które ciągle nic nie znaczą
szukamy się w tłumie
bezimiennych twarzy
Przechodzimy obok siebie
wciąż tymi samymi ulicami
spojrzeniami szukając ciepła
którego nie znamy
zapadamy głęboko w sobie

I tak anioły codziennie
przeprowadzają nas
przez ruchome
mosty tęsknot
Przenoszą każdej nocy
przez gęstą mgłę
wzajemnych lęków
próbując oswoić
nasze pragnienia

Niewinne promienie słońca
budzą kolejny zwykły dzień
a my znów mijamy się
w tym samym tłumie
ludzkich trosk
Przechodzimy obok siebie
szukając się nawzajem
Wchodzimy uporczywie
głęboko w swoje sprawy
snując własną
marnie utkaną życia nić

Kolejne wiosny i jesienie
plączą się
między sobą te same
niezmienne rysują zwykłe
nic nie znaczące dni

A my już nie mijamy się w tłumie
tych samych twarzy
chodzimy już innymi ulicami
chowając głęboko w sercach
to czego nie dane było
nam poznać.

autor

Brzeginia

Napisany: 2007-09-16 Dodano: 2007-09-16 09:50:26

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie