Mów do mnie

z tęsknoty i ku przeznaczeniu...

Pragnę tonu twego głosu,
mówiąc do mnie,
przerywasz ciszę w mym dziwnym życiu.
Ubarw swe słowa, tak by mnie wciąż urzekały
jak wtedy za pierwszym razem,
gdyśmy się spotkali.
Mów do mnie, niech zakręci mi się dziś w głowie,
niech świat wokół wiruje jak na karuzeli w baśniowej krainie.
Tak długo czekałam na Twoich słów kilka,
zanim Cię jeszcze poznałam.
Tych kilka słów,
Ty wiesz, jakich, które podobne są do motylka,
tak lekkie i zwiewne i kolorowe,
a przede wszystkim niezwykle zmysłowe.
Chce przez nie wiatr poczuć na twarzy,
niech mnie ogranie szał dzikiej ekstazy,
a żar z niej, me zmysły podpali.
A po tym wszystkim podziękuję Tobie kochany,
Jak tylko umiem.
Najpiękniej!
Błękitną różę, na której łodydze wyryję maleńkie swe serce i
czarem świec Cię odurzę.
Bo Ty moje pragnienia z marzeniami godzisz, a ja
chcę się w Tobie na nowo odrodzić.
A gdy mnie poranek senny przywita,
uchylę okno
i popłynie skądś kojąca, wdzięczna muzyka.
Proszę, więc byś nadal do mnie mówił czule.
Słowami serce moje pieścił,
unosząc mnie w puszyste chmury.
Gdzie wewnętrzny ład i spokój
na nowo mnie ogarnie.
Tak bliski jesteś mego istnienia, nie jak ulotne złudzenia.
Wykrzyczę Ci w chmurach swoje uczucia,
wykrzyczę tłumione przeze mnie te słowa,
co budzą pragnienia, które mają moc
i mogą pokrywę lodu w pustynię zamieniać.
Niech cały wszechświat je dzisiaj pozna,
chociaż to dla innych może, nie mieć większego znaczenia.
Jedno jest prawdą najdroższą,
przez te czary ukoisz mą duszę niegdyś samotną,
gdy powiesz mi, że odczuwasz tak samo.

autor

Brenda

Napisany: 2007-02-22 Dodano: 2007-02-23 17:42:30

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie