Mowa
Wzrokiem oplatając moje ciało,
Obejmując ciepłem swoim
Moją duszę ...
... Mówcie do mnie ...
Tak niewiele czasu
By móc Was usłyszeć,
Tak mało chwil zadumy, by Was zrozumieć
...
... proszę ...
... mówcie do mnie ...
Tyle odcinków dnia,
Tyle kawałków życia
A wiem o Nas tak mało, a jeszcze mniej
Pojmuję ...
... Cisza ...
W zapętlonym myślami czasie
Dni przebytych
I tych jeszcze nie odkrytych,
W dziwnych Waszego życia stacjach
I w kruchych chwil spacjach ...
... mówcie do mnie,
pozwólcie mi zrozumieć ...
... nie jestem Waszym wrogiem ...
... jestem jak Wy tylko człowiekiem ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.