MÓWIĘ DO CIEBIE...

Czytałem z wielka przyjemnością... nieuśmiechnięty i
zadowolony... lecz ...ostatnie słowa "...bo serce i
ciało Aniołowi oddałeś." zamąciło moje odczucie.
Jeśli to zamierzone przez Autorkę to ... przeczytam
kilka razy...

Zastanawiający jest anioł. Pasuje mi i życia i
śmierci. Inspirujący...

Ukazywać piękno życia....Przyjaciołom....i wszystkim,
którzy czytają taki ciepły, entuzjastyczny
wiersz:)...to chwalebne dzieło;)

prawdziwej przyjaźni
nie są w stanie zniszczyć
sekundy
mijającego
czasu........


siwe włosy dodają jej bowiem uroku,
zmarszczki - niezapomnianych wspomnień

Trudno o przyjaciół...pozdrawiam czytelników
Wojaczka...i mieszkańców Łodzi...właśnie się
wprowadziłem ;) studia...ale o wierszu...razem zawsze
raźniej. O najbliższych trzeba się naprawdę postarać

Wędrowac i wędrówką soją pisać nowe Karty. Stare
pamiętać, litościwie wybaczając- przede wszystkim
sobie! błędy popełnione. A innych sądzić pobłażliwiej
niż siebie. Na koniec ciało oddać- najlepiej- nauce
czy na przeszczepy, ale to dobre tylko dla młodych:
starego rzemienia nie będzie nikt chciał...

Nie zatrzymasz przyjacieli, choćbyś nie wiem jak
płakała. Gdy odeszli, to musieli w tym tkwi
tajemnica cała. Zostawiamy błękit nieba, sny na jawie
i kochanie odchodzimy bo tak trzeba, na wieczne
odpoczywanie . Moj głos świadczy o tym że mi się
wiersz podoba .

"Pójdę tam gdzie zechcę". Muszę to sobie wziąć do
Serca. Nie znam tej piosenki, która była inspiracją do
Twoich Słów. Ale piękne są. A w mojej duszy wczoraj
Wojaczek też się przekradał z Prośbą... Dobrze mieć
Przyjaciół :-)))

Jak wielką sprawą, jest mieć przyjaciół .Można sie
wypłakać na ramieniu i już człowiekowi lżej..Ładnie
ujęta myśl wierszem.