MÓWIŁAM I SIE MYLIŁAM

Mówiłam, że nie mam po co żyć.
Brakowało mi siły, by dalej być.
Kolejny dzień znowu łzy.
Potem koszmarne sny.
Tak mijały dni.
Cicho, cichutko snułam się jak mgła.
Byłam jak cichy wiatr.
Powtarzałam, że nie dla mnie ten świat.
Sen daje nadzieje, choć serce boli.
Tęsknota przytłacza, gdy droga daleka do Ciebie.
Wolno płynie czas, na niebie nie ma gwiazd.
Nawet księżyc zgasł.
Tęsknota to jedyna pustka, co spoczywa na dnie mojego serduszka.
Moje serduszko małe, tak bardzo chce być kochane.

Tęsknić nikt nam nie zabroni. Zawsze czekaj na Miłość bo ona kiedyś wróci, lecz nie zwlekaj bo szybko Cię porzuci.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2006-08-06 Dodano: 2006-08-06 00:02:16

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie