Mówili na niego schizofrenik

Powstałeś w mych snach
Stworzony przez moc chorych zmysłów
Skąpany w czerwonych łzach
Jesteś celem ludzkich domysłów
Stałeś się zwierciadłem rzeczywistości
Krzywym odbiciem chorych idei
Wykuty z żelaza nicości
Jesteś przedmiotem nadziei

I kiedy odejdziesz bezpowrotnie
Znikając za czernią otchłani
I ja zniknę samotnie
Żegnając ten świat słowami:
Bo człowiek jest cząstką wieczności,
Istotą, która jest i jej nie ma
Skąpaną we łzach samotności

...Czy życie jest warte istnienia?

autor

mystery***

Napisany: 2004-10-30 Dodano: 2004-10-30 11:32:35

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 163

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie