Mozaika czasu
Co nam pozostanie
z tych nocy i z tych dni?
Kiedy śniliśmy na jawie
razem te same sny?
Kiedy wieczór upajał
zmysły zapachem bzu.
Kiedy nie chcieliśmy wcale
budzić się z tego snu.
Dziś wiemy jak bezcenne
są chwile jak błysk flesza
Złapane gdzieś ukradkiem
okiem mądrego wieszcza
Zamknięte w starej skrzyni
marzeń i nadziei
Przyjdzie dzień że te puzzle
czas kiedyś znowu sklei.
https://www.youtube.com/watch?v=eY1w3kWm_bo
Komentarze (7)
Każdy układa własną mozaikę życia, kiedyś będzie z
tego spory album :)
pozdrawiam cieplutko :)
Dziękuję za odwiedziny i komentarze. Serdecznie
pozdrawiam :)
witaj
nie wyrzucaj klucza
bo kiedyś otworzysz jej wieko
aby wspominać...
pozdrawiam
Życie jest zbyt długie, tylko ma jedną wadę,że szybko
ucieka. W życiu człowiek wszystkiego zakosztuje i
swoja mozaikę życia wolno układa. Pozdrawiam.
Człowiek na emeryturze, albo w domu starców/staruszek
ma wiele czasu, aby poskładać mozaikę z wycinków
czasu.
Udany wiersz.
Na pewno, w końcu wszystko zacznie pasować...
Ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Widzę, że też zachwycasz się zapachem bzu a przy
takich kwiatach reszta jest równie cudowna. Pozdrawiam
serdecznie.