Mozaika uśmiechu
Tak niewiele potrzeba,
by cieszyć się życiem.
Z powodzi smutku,
wypływać na ląd.
Umieć zauważać
zewnętrzne piękno -
- obracać głowę
we wszystkie strony.
W górze :
W lazurowej głębi
tonie dziś skąpany
w szczęściu świat.
Białe obłoki
suną po niebieskim
oceanie,
pod którym wyznaczone
jest dla Ciebie miejsce -
- tu zawsze znajdziesz
swój własny kąt.
Na prawo :
W zieleni łąk
schowane świerszcze,
grają dla Ciebie koncert.
Pięknie, prawda?
Poproś o bis.
Na lewo :
Na morzu liści,
kołyszą się drzewa.
Isnpirując barwami,
zachęcają do walca.
Nie odmawiaj.
Pod stopami :
Ziemia, która do Ciebie
należy,
Twoja przeszłość
i to co w oddali.
Stąpaj więc po rozsypanych
marzeniach,
układając puzzle
z mozaiki uśmiechu.
Komentarze (3)
stąpać po rozsypanych marzeniach...nic tylko sie
schylic i podnieść...to mnie
wręcz...urzekło:)pozdrawiam
Może rzeczywiście lepiej będzie brzmiało "zauważać".
Poprawię:)
Dziękuję za komentarz.
Bardzo mi sie podoba ,najbardziej ostatnia zwrotka
,ale w pierwszej ma byc douważac?jakoś tak nie bardzo
mi pasuje:)