MOŻE

Kim jestem?
Może kulą co się toczy przez świat i równa wszystko na swojej drodze?
Może trójkątem o ostrych wierzchłołkach, który kłuje srodze?
Może sierotką Marysią, Kopciuszkiem, Królewną Śnieżką?
Może małym kotkiem drepczącym ścieżką?
Może zerem co bez cyfry innej jest niczym?
Może rycerzem... chłopem ochotniczym?
Może świnką co zgubiła korytko?
Może jednorożcem, który zranił kopytko?
Kimże Panie Boże jestem na tym ziemskim padole?
Może oczkiem co pływa w rosole?
Może łzami matki nad synem konającym?
Może kroplą w deszczu zacięcie padającym?
Może ziarnem co przez ciernie rośnie do słońca?
Może zniczem olimpijskim płonącym bez końca?
Może jestem tylko puchem marnym?
Może niewinnym człowiekiem w zakładzie karnym?
Może snem, koszmarem, cichym pragnieniem?
Może podróżą w nieznane, twoim marzeniem?
Może jestem żebrakiem z portfelem pustym?
Może plamą na bluzce po oleju tłustym?
Może ranię tak jak kolce dzikiej róży?
Może jestem zapachem, który cię odurzy?
Może jestem kiedy trzeba twym rozgrzeszeniem?
Może w trwodze, smutku, żalu twoim wybawieniem?
Może mnie nienawidzisz albo skrycie kochasz?
Może ja-kłębuszek nerwów w sercu kiedy szlochasz?
Bo jestem tym kim jestem gdy przede mną stoisz...
Jestem właśnie sobą a ty się czasem tego boisz...

"Chwile cierpienia więcej łączą serca, aniżeli długie miesiące przeżyte razem w spokoju."

autor

HUZAROVA

Napisany: 2014-01-30 Dodano: 2014-01-30 00:22:41

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie