Może jutro nie wstanę
Może jutro nie wstanę,
kto ma wiedzieć że wstaję.
Łóżko ładnie zasłane,
a ja śnię swym zwyczajem.
A ja śpię snem doniosłym,
bo się w taki wtuliłem.
Takie sny zawsze niosły,
i takimi też żyłem.
Może jutro nie wstanę,
kto mi każe się budzić.
Łóżko ładnie zasłane,
a ja nie chcę do ludzi.
A ja śpię jak te dziecię,
bo się w życie wtuliłem.
Chociaż prawda mnie gniecie,
ja nie taką wciąż żyłem.
Może jutro nie wstanę,
bo cokolwiek to znaczy.
Poznam szlaki nieznane,
Bóg mi resztę wybaczy...
autor
Grand
Dodano: 2020-05-26 09:50:06
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ja nie rozmarzam... po prostu wstaję ;-)
Wiersz nie najgorszy, ale to morze nie z tak grubej
rury od razu, to jest przeciąganie cieniutkiej nitki.
Nie wiem po co? Może chcesz tam na druga stronę
przejść z laurką proroka? Jeśli tak to musisz najpierw
potrenować. Zacznij może od
"może się jutro zrąbię
bo do kibla nie trafię
kiedy światło wyłączą
i się zatrzasnę w szafie..."
Pomyśl nad tym, będzie śmieszniej i przy okazji jakie
doświadczenie zyskasz. Pozdrawiam i plusa zostawiam
:)))
na dobrą sprawę nikt nie wie czy jutro wstanie
Świetne Grand, naprawdę świetny wiersz
Jest w tym ukryte znaczenie, głębsza treść przesłania.
Pozdrawiam.
nie ma co śnić, trzeba wstac i być...:)
pozdrawiam:)