Może już pora na rachunek...
Śpij
Utulony w kołysce zmartwień
Przez Anioła Stróża
Nie myśl o jutrzejszym złocie
Pogoni za sławą, sukcesem
Nowy wschód słońca
Z góry ma zapisany swój koniec
Człowieku
- stworzony z marnego prochu
Nie myśl że jesteś cwany
Krocząc krzywymi drogami
Nie będziesz szczęśliwy
On wszystko pamięta
Nie myśl, że kara omija
Niewdzięczników
Na niebie i ziemi rysują się znaki
I przyjdzie dzień
Rychłej zguby wyznawców mamony
Zadrży ziemia na której stąpasz
Wypełniona przepowiednia oczyści
Świat ze zła
Może już najwyższa pora na rachunek
sumienia...?
autor
mala_czarna
Dodano: 2008-12-04 08:51:26
Ten wiersz przeczytano 637 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Bardzo ciekawie piszesz.Baardzo.Nie spotkałam się
jeszcze z takim stylem.Mogłabym czytać ten wiersz,bez
końca ile by nie zawierał treści :)
Każdy dziennie powinien robić rachunek sumienia bo
nigdy nie wiadomo kiedy przyjdzie ostateczny dzień.
Dobry wiersz.
aj pora pora tylko kto otworzy oczy ze niby w blocie
swoje zycie toczy;( - dobrze napisane pozdrawiam:)
Podoba mi się, poruszasz trudny temat. Jestem na TAK.
Usuń moze tylko z pierwszego i drugiegoi wersa słowa
"swych, swego" sa tam moim zdaniem niepotrzebne, a
wiersz zyska.
Pozdrawiam.