może kiedyś...
powrócę na szczęścia drogę
choć odległa twa miłość do mnie
to przemierzę czasu granicę
mimo, iż inną w ramionach kołyszesz...
pokażę ci siłę kochania
choć miną zapewne tysiące lata
gdy poczuję twój zapach
na aksamitnych płatkach...
czy potrwa to wiek czy błysk
czy odnajdę promyków sił
a może białego gołębia w locie
co da mi znać o skrytej tęsknocie...
autor
coelha
Dodano: 2007-11-17 10:41:31
Ten wiersz przeczytano 494 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
śliczny wiersz... wyraźnie pokazuje emocje i
odczucia...
Chociaż tyle smutku w Twoim wierszu, to jednak masz
nadzieję na szczęście. I tak trzymać.
Jesli nie teraz, to za 1000 lat - bo milosc nie zna
pojecia CZAS. Pieknie i mocno kochasz. Wytrwaj.
W piękny sposób wyrażasz swoje uczucia.