Może ktoś kiedyś
może ktoś kiedyś wspomni mnie
a może nawet nie...
Ja byłam, jestem i będę
lecz jeszcze niewiem gdzie.
Poetka ze mnie żadna
to każdy przecież wie...
i życie miałam marne
kto znał mnie ten to wie.
dlatego nie żal mi życia
tego co jest, co było.
dlatego nie żal mi bycia
i tego co mnie przeżyło...
nie martwcie się tymi słowami
tym, co tu napisałam
nie kiwajcie nade mną głowami
bo w życiu już sensu nie miałam
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.