* * * (Może trzeba by sprzątnąć)
Może trzeba by sprzątnąć, zamieść, zgarnąć
kurze
I opróżnić szuflady, zdjęć nie trzymać
dłużej.
Stare listy i nowe przejrzeć na ostatek.
Sprawy zamknąć i spalić kartek garść i
szmatek.
Znane twarze wymazać, te, co tkwią w
pamięci,
Słowa, uczuć kawałki, cały świat
poświęcić,
Żeby zacząć na nowo, ciebie skryć w
nicości…
Próżno! Serce cię wezwie i przypomną
kości.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.