MOŻE WIEKI DWA
tam gdzie kwiaty
mogiły kruszą
niepamięcią
zasnąłem
niepokoju zmęczeniem
zasypany czernią
słów
tam gdzie kwiaty
szepczą zieleni kobiercem
zazdrośnie strzegąc
blednących fraz
bielejące kości
spowiadają się
może wieki dwa
może...dwa
tam gdzie kwiaty
zasnuły ciszą
szum życia
liczę zatarte lata
pod chwiejącym się
znakiem krzyża
nadal
Wędrowiec Pustyni
autor
Wędrowiec pustyni
Dodano: 2018-01-01 18:54:57
Ten wiersz przeczytano 599 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
dziękuję ! =D
Wiersz interesujący:)
dzięki serdeczne.
Tak mija ale jak we dwójkę to mnie tak może mijać ;)
Tak to bywa i tak życie przemija.
W zmysłowy sposób rozbudzasz wyobraźnię
czytelnika:)Pozdrawiam w tym Nowym Roku:)
dziękuje i wzajemnie =D
Oj tam i smutek radością może być..;)
Bardzo smutno. Wszystkiego dobrego w NOWYM ROKU
Bardzo smutno. Wszystkiego dobrego w NOWYM ROKU
dziękuję i wzajemnie :)
..a i tak przemijanie..
Pozdrawiam..Szczęścia i dobrych wspomnień..
dobrze ewu..niech ci świto...;)
kalokieri wiem, ty englisza ja polnisza wersję =D
Tak mi się jakoś..
No i wedrowcze nie wiem co napisać... Nie chcę mi się
myśleć. Może jutro pomyślę a teraz jeszcze z raz
przeczytam bo cosik mi świto :)
Dobrej nocy :*)
osz aż tak? Hm to może przetłumaczę ;)
Tylko proszę mi nie politykować tu ;)
https://www.youtube.com/watch?v=Fs4_0NJH200
Ciekawe skojarzenie =D
Tak mi się skojarzyło:
https://www.youtube.com/watch?v=bI3QVsW30j0