Można
Można iść daleko
każdego dnia wrócić przed nocą
zacząć żyć planować
umierać
gdy nieuniknione
chłód przeszywa latawce
i dłonie
Można
się pogodzić z przemijaniem
iść ku polanie
na ziemię splunąć
okraszony śniegiem
na ramiona runąć
Można
złapać krótki oddech
ciała haustem
naraz wszystko
zamilknąć
Sylwek Ed Derach
Samotnej chwili, co jest...
autor
edoledo
Dodano: 2015-01-03 05:26:10
Ten wiersz przeczytano 819 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Judyto bardzo cieszę, że tobie się spodobał... dużo to
dal mnie znaczy - dziękuję.
Ładnie napisane. Pozdrawiam:)
Dziękuję Basiu, bardzo i również pozdrawiam
najmocniej!
ciekawe podejście pozdrawiam:))
Dziękuję Jolu za dobre słowo...i ja Ciebie gorąco
pozdrawiam.
Bardzo ciekawie napisane ale czas nie stoi ale
przemija a to lek na samotne chwile pisanie też tak
robię. Pozdrawiam gorąco:)
A czy nie lepiej zamknąć?
Albo naraz wszystko zamilknie,no bo zamilknąć,to tak
jak Kali mówić:)
Miłego dzionka życzę:)
Dokładnie * tańcząca z wiatrem* masz rację z tym
zakończeniem. Dziękuję, bardzo dziękuję.
Nie mogę spać,to wpadłam na beja:)
Można pogodzić się z przemijaniem,cóż z nim nie
wygramy,ale warto jednak walczyć o siebie i póki co
żyć,starać się trwać z nadzieją przy życiu.
Ciekawy,smutny wiersz.
Gdyby to był mój wiersz,to bym go skończyła - naraz
wszystko zamknąć,bez i to wszystko,bo to niepotrzebne
powtórzenie,w moim rzecz jasna odczuciu,albo na tym
koniec...
Pozdrawiam o poranku i za moment wybywam:)
Witam o poranku.
Bardzo ładnie i ciekawie.
Pozdrawiam.
Szczęśliwego Nowego Roku życzę.