Można
Można
podnieś się z kolan
i otrzyj łzy
szedł kiedyś
tu człowiek
niósł na ramionach krzyż
wszystko na strzępy miał podarte
serce i myśli
przeszywał wielki ból
wielu ruszyło tą drogą
by śladem Jego iść
tylko nogi
gdzieś ich niosą
upadną to się podnoszą
często bardzo
mają tak ciężki krzyż
i drogę usłaną kolcami
tym większy jest życia trud
wracamy
Panie do Ciebie myślami
pytamy dlaczego
nasze życie
nie jest usłane różami
a kto wam obiecał
że będziecie spijali
sam miód
nie można żyć złudzeniami
macie wolną wolę
i już ..
Autor Waldi
autor
waldi1
Dodano: 2016-10-30 11:41:30
Ten wiersz przeczytano 3301 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
prawda oj prawda i już Pozdrawiam:))
to prawda nikt nam nie obiecał... a przejść swoją
drogę każdy z nas musi by osiągnąć to do czego
zmierzamy:-)
pozdrawiam
...nie ma i. Ej drogi, jak ta co kęsie życia trud
przeplatany radością i uczuciem...sami musimy sobie na
miód zapracować i już...pozdrawiam serdeczne, miłego
dnia
I już...
Miłego popołudnia:)
W życiu jest różnie nie liczmy cały czas na tantiemy
-podążajmy JEGO drogą.Pozdrawiam.
Nikt nie obiecał taka prawda
pozdrawiam:)
Pięknie, refleksyjnie waldi1. Dziękuję!! Miłego
wieczoru. Serdeczności:)))
Piękny i taki zadumany wiersz
pozdrawiam
Masz rację Waldku nikt nie obiecał tylko miodu - chyba
że ktoś sobie zasłuży, ładny wierszyk. Pozdrawiam
Serdecznie miłej niedzieli
a kto wam obiecał
że będziecie spijali
sam miód ? - no właśnie
Można , nie raz się podnosiłam
Pozdrawiam waldi:)
Można? Niestety nie i już .. Nie ma lekko
nie ma lekko...
Każdy upadek motywuje do walki i powstanie by iść
dalej
Pięknie i ciekawie
Miłej niedzieli pozdrawiam
bardzo ciekawa refleksja Waldku