W MROCZNYM POKOJU
Jeden z pierwszych mych wierszy o moim Autystycznym synu i młodszym który pomaga jak może w jego opiece
W mrocznym pokoju wieczorem chochliki w
tańcu pląsają.
To wyobraźnia podsuwa tę scenerię
magiczną.
Nie bój się ,to ćmy leniwie lampę
potrącają
w wizjach zaś twoich są "Odyseją
kosmiczną".
Wiją się węże jadowite po ścianie
i smok się skrada pod łóżkiem.
Nie lękaj się Bracie ,to tylko liści
szemranie.
To tylko kot bawi się małym
kłębuszkiem.
A gdy śmiech pusty ogarnie cię nagle,
albo strach ,tak bardzo ci zmoczy
koszulę...
Wtedy rozwinę swe dłonie - jak żagle -
I mocno Cię mocno do Siebie przytulę.
Choć często bez ładu się śmiejesz i
smucisz,
Nie mogąc wciąż pojąć gdzie zmierza
twa droga.
Ja wierzę że kiedyś znów do nas
powrócisz.
Gorąco się o to modlę do Boga.
I słyszę wciąż w koło - dorosłych to
świat,
Na nic to pomoc chłopca tak małego.
Ja wytrwam przy tobie - Tyś przecież Mój
Brat.
Niech nikt mnie nie pyta - Dlaczego?
Dziękuję z góry za przeczytanie i proszę o ocenę
Komentarze (8)
Wiersz godny przeczytania, skupiłam się wyłącznie na
ciekawej treści.
Trzeba być empatycznym człowiekiem i być blisko
autystycznej osoby, żeby choć trochę zrozumieć jego
świat, w którym żyje na co dzień. Całą rodzinkę
pozdrawiam serdecznie.
Piękny, wzruszający wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
wzruszyłam się... to cudowne mieć takiego brata -
gratuluję Ci syna który miłością swoją wspomaga w
pielęgnacji brata :-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Treść chwytająca za serce...
Te zaimki,przyimki itp. dla mnie mało istotne ,liczyła
sie dla mnie ta chwila co mi kazała to napisać , ale
dzięki za rade -pozdr...
Mbsz - dobrze oddane. Trochę za dużo zaimków.
To sie cieszę , zerknę na twoje jak piszesz i tez
ocenie
Wiersz śliczny. Mam znajomych z dziećmi dwie
dziewczynki bliźniaczki autystyczne. Wspól
organizowałem koncert charytatywny i napisałem książkę
Autlandia ns ten cel. Ponadto mam kolegę ministranta z
autyzmem. Pozdrawiam, .