Mrok
...Nie mam już siły...
Tyle słów niewypowidzanych,
Lecz już przyszła szarość dnia.
Tyle rzeczy nie zrobionych,
Nadszedł mrok i ciemna mgła.
Zakochani w mroku nocy,
Poszukują swoich ciał.
Krew zalewa czarne oczy,
On też serce kiedyś miał.
Dziś splątani swymi ciałami,
Duszy już nie posiadamy,
Tylko już życia grami
Funkcjonujemy obici w ramy...
...Ratunku...
autor
MLoda Róża
Dodano: 2007-07-18 09:54:42
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ach życie...nie jest proste ale nie możemy się
poddawać, trzeba walczyć o to na czym nam zależy i
szukać tego czego jeszcze nie znaleźliśmy a wciąż
pragniemy.
Poddac sie zyciu, to jak juz nie zyc... Upadamy,
wpadamy w bezsens i brak wiary. Czasem nie mozna sie
juz podniesc. Probuj wiec, póki jeszcze masz w sobie
sile...
Wiersz naukę nosi aby duszy w grze nie lokować bo ta
ułudą jest pamiątkę tylko jak martwy obraz
zostawi...a życie gdzie? Mądry wiersz i bardzo dobry