Mrok Ostatniej Chwili

"...sometimes there is absolutely no difference at all between salvation and damnation."

Ciemności blask rozjaśnia moje myśli
Kończy się czas, zniknęła duma
Wokół pełno zapomnianych liści
Nikt nad nimi już nie czuwa

Nekrolog wypisany, miejsce już gotowe
Świat zamknięty w obliczu tak skrywanym
Pora przestudiować świadomości nowe
Odnaleźć je w świecie obłąkanym

Zapomniana miłość zapach swój straciła
Tylko żółć przyblakła pozostała
Biednym uszom ludzkim się naraziła
I zmysły zręcznie wymieszała

Okruchy wspomnień leżą w bałaganie
W zapomnianych komorach serca
Zmieszane z krwią niezwykle starannie
- tak właśnie powstaje nędza

Pozwolenie do odejścia wreszcie nadane
Już bez żadnych nakazów i bez wezwań
Schronienie znalezione wciąż odkrywane
Niszczone autyzmem bez swych szemrań

Moment ten nadto się wydłuża, otwiera
Mimo tylu świadectw nieprzychylnych
Walcząc o swoje w środkach nie przebiera
Zamknięty w komnatach sterylnych

Stamford-Gdańsk, Sierpień-Wrzesień 2008

autor

Raf7

Napisany: 2008-09-13 Dodano: 2008-09-14 00:21:55

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie