Z mroku

Ciekawy wiersz ale u Ciebie to norma:))

Hmm, tu raczej odwróciłem sytuację.
To po tej stronie łez już brakuje.
Życie rządzi się swoimi prawami. Nie da się stać w
miejscu.
A i łzy trzeba oszczędzać, tak jak wszystko.

Po tej stronie, wylewamy łzy. Tam już łzy nie
istnieją. Ciekawa refleksja na temat smierci i
tesknoty za tymi co odeszli. Pozdrawiam

Beornie, jeszcze szukam w tej rozmowie...
po-ostatecznej.
W wolniejszych chwilach, gdy mam pewność, że będą
dłuższe, przychodzę czytać Twoje wiersze.
Pozdrawiam :)

Bardzo smutne.
Wesołych Swiąt