W mroku kroki
Gdy mrok zapada...doceniaj to co jasne ...najmniejszy drżący płomyk blaskiem rzeźbi mrok, przemieniając ciemność w krainę gwiazd...
.
...pisałam pod wrażeniem
wiersza Anny52..."Nie mówię żegnaj" z
3.11.2017 r. Aniu, będzie
dobrze...musi...trzymaj się...
jak to z istnieniem
i z dalszym byciem
gdy mrok otula
myśli nad życiem
ty dziś zasypiasz
umysł w rozterce
złowieszcza cisza
dusi znów serce
i tylko ból ten
nieprzenikniony
przyjaciel nocy
bardzo strudzony
czeka za rogiem,
w nim chłód i strach
światło zabłysło
gubi się w grach
tyś prochem marnym
w ciemności nocy
bezdźwięcznym słowem
wołasz...pomocy
w sercu uczucie
nie straszny już mrok
na Beju razem
wspólny nasz krok
...nim mrok zabierze w wieczny sens,
poczekajmy jeszcze na trochę światła...
autor: Halina53...5.11.2017,
A gdy już wokół mrok nastanie, chwycę Twą dłoń by światło zbudzić...Ty musisz wybrać, czy go powiększysz czy staniesz się jego cieniem...
Halina53
Komentarze (33)
niech pociechą dla niej będzie
sorry za błąd poniżej
strach w bólu się mieści
śmierć w boleści strachem
jednak śmierć wyzwoleniem
i od bólów i od strachów
więc nie boję się jej
a wiersz pisany dla Ani niech pociechą jaj będzie
przejmujący wiersz w optymistycznym anturażu+:)
pozdrawiam Halina