Mrówka
Biegnie drogą mała mrówka,
Taka, niczym szpilki główka,
Nie tam jakaś bigbitówka,
Lecz prawdziwa wyścigówka.
Wlazła do tyciej dziureczki,
Takiej jakby od szpileczki,
Jest tu tysiąc tych dziureczek,
W każdej mieszka sto mróweczek.
Idzie mrówka za mróweczką,
Długą ciągną się niteczką,
Krętą, czarną i cieniutką,
Nie za długą, nie za krótką.
Niosą mrówki liścia rolkę,
Taką wielką parasolkę
Wyglądają jak robaczki,
Lecz prawdziwe z nich siłaczki.
Siadły dzieci na mrowisku,
Chaos jak na targowisku,
Wypłoszyły z dziur mróweczki,
Te pogryzły im stopeczki.
Każdy dzieciak teraz wie,
Tak jak komar mrówka tnie,
Jest nie tylko pracowita,
Ale także jadowita.
Komentarze (6)
Słusznie Krzemanko. Dziękuję za radę. Popr...
"Wyglądają jak robaczki,
lecz prawdziwe z nich siłaczki"
tak mi się przeczytały wersy: piętnasty i szesnasty.:)
Gdyby wiersz należał do mnie zaczynałby się od
trzeciej strofy, bo wielka ze mnie minimalistka. Na
szczęście dla wiersza nie jest mój.
Dobranoc:)
bardzo ładny rytmiczny wiersz:-)
pozdrawiam
Bardzo obrazowo ujęty temat. Uśmiechnęłam się.
Pozdrawiam :))
Bardzo ładny wierszyk Dobry dla dzieci i dorosłych. A
z mrówkami nie ma żartów. Pozdrawiam.