w mroźnej głuszy...
Głuszo spowita w mroźnej ochłodzie,
mknie przez twą czeluść struga potoku,
przykryta gładką taflą lodową,
zastyga z cicha w niemym pół kroku.
Poświata Luny wbija promienie
w szaroniebieskie tło zadymione,
przez mgłę, co niby wata cukrowa
otula nagie drzewa skulone.
Runo zasłane pościelą śnieżną,
senne odgłosy echa kołysze,
które w tej ciszy pałeczkę berka,
skrzydlatym wiatrom wciska pod dyszel.
Niechże się bawią w tę noc zimową
z sową bezsenną oraz z demonem,
one niech tańczą w lotach swych śmigłych
razem z gwiazdami pod nieboskłonem.
A potok, chociaż sennie drzemiący,
szumem wraz z nimi w górę poleci,
niechże im Luna swym reflektorem
w granatu nocy mocniej zaświeci.
autor
niezgodna
Dodano: 2020-01-03 02:13:12
Ten wiersz przeczytano 1196 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Wow, mega fajne :) Czytam drugi raz :)
Jesteś łagodna,troszkę niezgodna.
Najbardziej jednak sentymentalna.
Wspomnień okruchy, stare kożuchy, śnieg, oraz wódeczka
nielegalna. Runo zasłane, potok drzemiący,
Mgła siwa niczym wata cukrowa.
Pięknie potrafisz i tak leciutko.
Delikatniutkie poskładać słowa.
To powiedziałem ja gminny poeta. Pozdrawiam i tak
trzymaj:)
...miło czasem pofantazjować buszując we
wspomnieniach;
Stasiu, Ewo pozdrawiam i spokojnej nocy wam życzę:))
Piękny opis i bardzo sugestywny. Pozdrawiam :)
Piękny przekaz. Baśniowy i romantyczny obraz zimy przy
blasku księżyca.
Cieplutkie pozdrowienia Stefi.
...dziękuję Reniu; spokojnej nocy życzę:))
Piszcie poeci jak najwięcej o prawdziwej,jak przed
laty zimie, zanim całkiem w pamięci zginie ;)
Rozmarzyłaś bo tęskno za śnieżno-lodowymi urokami zimy
:)
...dziękuję Marylu; pozdrawiam:))
Ładny wiersz, urokliwy
Pozdrawiam serdecznie :)
...dziękuję państwu za uznanie i z tego miejsca
składam wam życzenia zdrowia i szczęścia na ten Nowy
2020 rok; niech się nam wszystkim darzy:))
Niesamowity, baśniowy klimat.
Podoba :)
Ladnie.
Pozdrawiam:)
Ciekawy obrazek . Kiedyś jako dziecko pamietam takie
buty po kolana Relaksy się nazywałt ze ściagaczem na
cholewce można było w nich chodzić po zaspach ech
.teraz i butów takich nie ma i sniegu brak
;)pozdrawiam słonecznie
...dziękuję Marianie za rewizytę; miłego dnia:))
W ten karnawału czas tańczy nawet las... obudziłaś w
moim sercu tęsknotę za mroźną w bezchmurną noc spowitą
zimę, pozdrawiam i głos na wiersz zostawiam :)