Mrugnięcie wiosny

Co do przyszłości-dziękuję, postoję,
Żyję tym przebiśniegiem słabiutkim i mrugnięciem wiosny,
Nie dziś, nie jutro, lecz i ja dorosnę,
Znajdę moje miejsce, dom mój i cichą ostoję.

Spoważnieję, wyleczę się z marzeń i strasznie rozmądrzę,
Odejdą sny dziecinne, wróżki i elfy niebieskie,
Nie będzie jednorożców i smoków, rycerzy jak z fresków,
Będę dorosła, ambitna, zrozumiem, że tylko pieniądze...

I będę poważna i silna, dzielna i władcza,
Czasem tylko, gdy wszyscy zamkną oczy,
Mała srebrna łezka po policzku przetoczy się
cichutko
Za straconymi elfami, martwym jednorożcem i rozlaną wódką.

autor

crackhead

Napisany: 2008-02-29 Dodano: 2008-02-29 17:59:26

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie