muślin myśli
nastroje gdy czas zbyt szybko płynie... zatrzymane wersem myśli
cichutko tyka zegar rozmawia godzinami
nad głową
co chciałaby być między chmurami
grzać twarz sparzonych okrutną chwilą
gdyby tak
lato mogłoby nieustannie towarzyszyć
najszczęśliwszą byłabym kobietą
zamykam oczy
tam znajome widoki poruszają włosy
delikatną nutą jaźni i wizji plotą
warkocz
szczęśliwości
drzewa umierają stojąc za życia umieram
zbliżając się do zimy tracę nie tylko
oddech
kij i laska
nadzieja ubrała mnie w suknię tajemnicy
lubię jej dotyk z lekka enigmatyczny
niezgłębiony
apetyczny ogród malowany nie TYM życiem
autor
mala.duza
Dodano: 2018-02-18 19:27:20
Ten wiersz przeczytano 767 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
a co najmniej połowa skasowana hi hi.. dziękuję nawet
nie zauważyłam no i trochę tutaj jestem byłam...
Zapomniałem pogratulować z okazji 400-ego wiersza
tutaj. :)
Gratuluję, życzę weny i zdrowia.
Pozdrawiam serdecznie
Sławomir
Piękny wiersz, ciekawe metafory.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawy, życiowy wiersz, pozdrawiam :)
pięknie
pozdrawiam serdecznie
Najpiękniejsza jest wiosna i lato życia. Zbliżając się
ku zimie chodzimy z laską o ile w ogóle możemy
chodzić.
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Bardzo pięknie;)
Lubie Twoj wiersz, jego klimat, tez jest taki
enigmatyczny, jak rabek sukienki z wiersza.
Pozdrawiam serdecznie.:)
mocno splątane ze szczęściem wersy
witaj, miło znowu Cię czytać. lubię wgłębiać się w
Twoje zaplątane jak warkocz szczęśliwości wersy,
poczuć metafizykę tykającego zegara i poodkrywać rąbka
sukni tajemnicy.
byłem u Ciebie z przyjemnością.
pozdrawiam :)
klimatycznie tu bardzo i wchodzi się w wiersz jak w
masełko - naturalnie, lekko... po prostu - ładnie.
on ten czas niby szybciej płynie
ale mając więcej czasu więcej dostrzegamy; w tym samym
czasie
kiedyś niegdyś na lat naście, rok czekało się
dziś dzień do dnia goni sylwestry migają jak
rozpędzone,ale my tyle czasu mamy by tkwić prawie bez
zmian
w tych samych miejscach przy; lasce
Umieranie za życia, nie brzmi dobrze.
Warto to zmienić...
Pozdrawiam serdecznie :)
"Niepewność - oto co zmusza do myślenia."
- Albert Camus.
Pozdrawiam Mała.Duża.
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!