Muszę Cię porozpieszczać
Muszę Cię Skarbie porozpieszczać,
za dni, co są na horyzoncie
wiesz przecież, że obecność Twoja
to jakby z cienia wyjść na słońce
to jakby tęczę podczas deszczu
pod skrzydła zabrać wraz radością,
z zapachem kwiatów łąk o zmierzchu,
gdy grają koncert przychylnością
to jakby w przestrzeń między liście
wypuścić promień trochę psotny,
brylantem wpaść do wyobraźni
kusić znaczeniem wielokrotnym…
to jak zapłonąć od muśnięcia,
pieśnią słowika ukołysać,
szeptem rozdzielić róż o świcie
by można życiem pooddychać…
Dziękuję Szepcząca w Mroku :)
Komentarze (6)
Cudneeeeeee rozpieszczanie! Jestem pod ogromnym
qwrazeniem Gratuluje kolejnego pieknego wiersza ..
rozmarzylam sie
Oj, rozpieszczasz nas wierszami, rozpieszczasz:)
Pięknie, ...za dni co są na horyzoncie...itd aż się
rozmarzyłam
Po drugiej stronie teczy pieszczoty na
wieki dusze ukolysza i uspia marzenia
muzyka nieba,,ciekawy refleksyjny wiersz.
Pięknie rozpieszczasz i masz cudowny Skarb, który jest
taki ciepły i troskliwy, jak Twój wiersz Pozdrawiam
Ty umiesz rozpieszczać...ślicznie i bardzo ciepło o
tym piszesz.