Muza

Stąpa cicho
w deszczu
po kałużach.

Idzie chodnikiem -
w tłum się zanurza,
idzie wraz z tłumem
do autobusu,
wsiada i na jakimś
przystanku wysiada.

Idzie aż w końcu
spotyka poetę,
cicho za nim
kroczy, żeby
go nie spłoszyć.

On do domu wchodzi
- widzi kobietę,
która za oknem stoi
i moknie na deszczu .

Zaprasza ją do środka
- w środku zaczynają
rozmawiać o życiu i śmierci.

On w tym czasie
pisze kilka wierszy,
wiersze te później publikuje,
ona na krok go nie odstępuje.

Powoduje
u niego duży
wzrost ciśnienia
i natchnienia.

Ten facet
zdobywa Nobla -
nie zna jej imienia,
lecz któregoś ranka
ona na zawsze znika,
wtedy on niestety pisze
coraz mniej wierszy -
pierwszy raz zauważa,
że to chyba była muza.

autor

Mariusz Ryś

Napisany: 2014-05-03 Dodano: 2014-05-03 16:38:53

Ten wiersz przeczytano 991 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie