muzeum zachłannych

Ten malarz był kiedyś ptakiem
widać ten błysk w oku kruka
rozbitego na czerwonym niebie

czarny frak taki jak nosił
kiedy drapał płótno dymem z papierosa
drżącym winem wyszła spontaniczność

przecież to widać
to takie proste

za mocna czerwień tli złość
krukowi to nie przeszkadza
i te pocięte, czarne rękawiczki pracują pędzlem

a historia ?
to przecież takie oczywiste

Płodność zostawił u pokojówki
dzieci rozdał biednym
a sobie zostawił tylko pragnienie

jestem taki zachłanny

autor

dytko

Dodano: 2006-09-28 13:44:39

Ten wiersz przeczytano 379 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie