Muzykofilia

Zanim zasłucham się doszczętnie, tekst drapnie wnętrze
lekko i z sensem, by delikatnie ruszyć z muzyką, poszarpać
struny dograne zgrabnie. Wtedy jak zawsze, znowu
nie zasnę. Spadnie to na mnie, rozdrażni bardzo.

Zostawi taką całkiem bezradną, bo nastrojoną
wdzięcznym klekotem równych klawiszy, w których
być może skrzypce usłyszę i mimochodem
pociagnę smyczkiem. Gdy na dodatek Brandford

zagada ciepłym dialogiem na saksofonie, przejdziesz
mi gładko przez kłębek myśli, by cię wyrzucić prosto
na Piątej, przy moim boku. Wygłaskasz sobie wtedy
przychylność pod moje ramie a w dźwiękach czysto

brzmiacych jak kryształ odnajdziesz siebie i poprowadzisz
mnie w takt melodii na długi spacer, po to by poczuć
klimat ulicy, na której śpiewa nam na dzień dobry,
całkiem beztroski, Angielski Facet z Nowego Yorku.

http://www.youtube.com/watch?v=C3lpJ5LAPhE

autor

szarman

Dodano: 2011-01-22 02:21:47

Ten wiersz przeczytano 1018 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie