MY
Należeliśmy do siebie
Choć o tym nie wiedzieliśmy
Mieliśmy coś czego niemieli inni
Coś…
…nienazwanego
…niedopowiedzianego
To było tylko nasze
Cudowny dar od Najwyższego
Dał nam szansę, pokładał w nas nadzieję
Uczył nas góry przenosić
Lecz tylko ludźmi jesteśmy
Błędy zdarza nam się popełniać
Bo za mało w siebie się wsłuchujemy
Zamiast trwać w szczęściu
Nasze myśli niepewność ogarnęła
Wiarę w nasze siły strach nocami
odwiedzał
Przyszedł czas, że staliśmy się głusi na
własne słowa
Zagubiliśmy się…
Pan wskazuje nam drogę, daje kolejną
szansę
Czy wykorzystamy ją w odpowiedni sposób
I nasz wzrok znowu się spotka
Czy miniemy się i samotnie w proch się
obrócimy…?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.