My malutcy
Próbujemy wciąż dorównać
w sobie siebie szukać
tego prawdziwego
takiego niepowtarzalnego.
Urokiem niepokonany
brnę i jestem rozrywany
umysłem wielkiego
tak mi się zdaje.
I to co pomyślę , napiszę
z wytchnieniem dyszę
ale wiem
że nie pierwszy tak słowa oprawiam,
na szczerość stawiam.
Ja dzisiaj a oni wczoraj.
I idę na przekór wszystkiemu
rzucam się morałowi dalekiemu
nic nie wiem
i wiem wszystko
jak wypatruję kobiecą delikatność
zmysł niepowtarzalny to,
i piękność.
Na opór me myśli lecą
bawię się z wielką hecą
i jestem bo myślę
oddycham i czuję.
Tak jestem.
Malutki.
autor
milczarekslawek
Dodano: 2010-02-25 13:22:40
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Grunt że zdajesz sobie w pełni sprawę z tego, że
istniejesz. Niby banalne, ale jednak wielu ludzi tego
nie potrafi.
Ważne aby cieszyć się z tego co mamy i korzystać z
życia pełną piersią ;) malutcy czy wielcy, każdemu się
należy.