lato
tam gdzie pola
pachną chlebem
słońce wyzłaca
każdy łan
od gorących promieni
drgające powietrze
pachnie jak
dzikiej róży krzak
tuż za miastem
i na wsi spokojnej
esencja lata
twój urok
mój czar
zostawimy ślad
kręgi na wodzie
lśniące istnienie
nas sprzed lat
autor
Roxi01
Dodano: 2013-07-22 00:40:40
Ten wiersz przeczytano 3520 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Słowiańska dusza ten temat porusza:)
Pozdrawiam!
Ładny wiersz, widać że słowiańską duszę
masz.Pozdrawiam
Dobry, ciekawy wiersz.
Ciekawy wiersz, Roxi.
Pozdrawiam
Ładny wiersz...pozdrawiam
Witaj Roxi, wczoraj na dyżurku tak zakręcona byłam,
dziś zapomniany + zostawiam :)
Tak swojsko! Pozdrawiam!
my słowianie
lubimy nie na wodzie
a na sianie
przy kazdej pogodzie
zostawiać kręgi
potencji do en potegi
Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie o słowiańskiej duszy.Pozdrawiam
Głęboka refleksja... Pozdrawiam :D
"Słowiańska dusza we mnie tkwi..."
Jestem na tak - nawet bardzo:)
Pozdrawiam Roxi:)
Przypomniała mi się taka piosenka :)
http://www.youtube.com/watch?v=kwNqSrcpOxk
Wiersz bardzo dobry, my Słowianie, ładnie.
:))
Bardzo na tak. Pozdrawiam