My Słowianie

Bardzo ciekawy tekst, przeczytałam z uwagą. Grzegorzu,
dlaczego nazywasz mnie Małgosią- jestem Teresa,a burzy
w lipcu nie mogłam widzieć, ponieważ w Gołdapi byłam w
czerwcu. Pozdrawiam barwami jesieni :)

któż to wie ile w religii jest z tradycji przodków, a
ile z prawdziwej wiary, niezmiennie jednak z wiarą w
sercu łatwiej żyć, pozdrawiam:)

Wandeczko to jest wiersz historyczny a mniej
religijny. Zadałem pytanie co by mogło być w
Polsce gdybysmy poszli inną drogą niż chrześcijańską,
ale nikt mi nie odpowiedział.

Miłego dnia, pozdrów Remika i goń go do garów.

Czytam kolejny raz Twój wiersz i wiele myśli plącze mi
się po głowie. Każda religia ma swoich zagorzałych
zwolenników. Miałam okazję poznać Judaizm i jeszcze
kilka Jednak zostanę przy swojej chrześcijańskiej
wierze.
Jest najbardziej miłosierna
Pozdrawiam serdecznie Grzesiu :)

Mateuszu - religia to część ludzkiego żywota, przez
którą jest najwięcej wojen i nieporozumień na świecie.
Dla każdego jego własna religia jest najważniejsza,
nic bardziej błędnego. Religia winna być apolityczna,
a nie jest, tylko nie pytaj mnie dlaczego? Zapewne
przez słabość ludzi.
Dziękuje za wizytę pod wierszem, czuję się
zobowiązany.

Miłego weekendu.

Moim zdaniem religia wpaja nam od dzieciństwa poczucie
winy i obarcza nas grzechem pierworodnym, dziękuję za
odwiedziny z komentarzem, cudownego Weekendu życzę z +
pozdrawiam.

Gabi cieszę się z Twojej opinii, onieśmieliłaś mnie,
zrobiłem się buraczkowy.

Miłego wieczoru i miłych snów.

Ciekawy, refleksyjny,
super napisany wiersz,
to już ta najwyższa półka.
Brawo!Dobranoc Grzegorzu:))

Moniko mając siedem lat, znalazłem u ciotki na strychu
starą porzuconą Biblię, posklejałem i jest dla mnie
źródłem wiedzy o Chrześcijaństwie. Co o niej myślę
zostawię dla siebie. Miło mi że zajrzałaś pod wiersz.

Miłego wieczoru.

Swego czasu (przed nawróceniem) naczytałam się o wielu
różnych religiach, wierzeniach i guslach wszelakich.
Wiersz może zaciekawiać.

Ja zostaję przy Biblii, bo sprawdziłam, że Jest :) I z
religią na szczęście nie ma nic wspólnego!
Pozdrawiam Grzegorzu:)

Arbo, dopełnię tylko że na kamieniu oddawali Bogom
młode kobiety, dziewczęta, rzadko bo rzadko, ale takie
przypadki też bywały. Jeśli uznali że Sawrożyc mocno
się na nich gniewa. Z drugiej strony na stosach
chrześcijaństwa ginęły setki tysięcy kacerzy
niewinnie. Niektórzy nawet nie wiedzieli za co?

Miłego dnia Arbo.

Gdzie moi przodkowie wartę trzymali, składam ofiarę -
miód gęsty, chleb czarny jak ziemia; hołd na kolanach
oddając, w majestacie świtu ścieżką do domu Swarożyca
odchodzę :-)...

Niestety, Mieszko I jego synowie (bo o córeczce to
nawet nie wspominam) nie byli uduchowionymi
sympatycznymi miśkami. A po co zdeklarowanemu
poganinowi (z całym szacunkiem dla pogan :-)) był
chrzest, wszyscy wiemy.
Wiersz podoba się bardzo. Pozdrawiam serdecznie :-)

Anno, słowem słynne "Dagome iudex", którego do dzisiaj
nie potrafią odczytać - lub nie chcą. Słowem religijne
poddaństwo w strachu przed silniejszym sąsiadem.
Odczytałaś moje przesłanie bezbłędnie - coś za coś.

Miłego dnia i pięknej pogody Ci życzę na Florydzie.

Witaj Grześ.
Podoba się wiersz i jego przekaz.
Kawał historii i legendy o Słowianach, w wierszu.

Przymusowo ochrzczeni, a terytorium włączone do
diecezji
papieża Aleksandra III.

Wszystko, dla władzy, władania ludźmi, mieć nad nimi
kontrolę dla pieniędzy, bogactwa.
Czy coś się dzisiaj zmieniło ...?

Pozdrawiam serdecznie, pogodneego dnia.:)

Świetny, zgrabny i wymowny.
Dobrze poczytać, jak to drzwiej z nami Polanami bywało
ツ