Myśl o tym

Szarości firany zasłoniły myśli
I wiatr zagłuszony o ratunek woła
Odchylę je zaraz w namiętnym uścisku
Odpędzę ten zamęt, by ustąpił pola!

Abyś uwierzyła rozjaśnię snu wnęki
To co daje smutek, przepędzę w dal świata
Kiedy znów zaufasz rozpalę ogarek
Zapach mój osłoni, popiół pozamiata

Niebańskie rozkosze już snuję twej woli
Z kuligiem cnych doznań planuję zabawę
Wiec gdy będziesz skłonna swą duszę odzyskać
To ja będę gotów kochając ją zbawić

autor

Katanka

Napisany: 2012-11-28 Dodano: 2012-12-01 09:39:13

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie