Myślałem, że to już jest wszystko

Zmieniono mi życie

Szczęki imadła chwyciły mnie za gardło
Wykrztusić nie mogłem słowa, krzyku żadnego
Młotkiem walono mnie po głowie i to mocno
Wykrzywiając mi kręgosłup, zniewolonego

Ledwie żywy od tego bicia i wykrzywiania
Znów chwyciły mnie te obrzydlistwa
Znów ten sam młotek, cóżem Tobie zrobił
Ze walisz mnie od nóg wykrzywiając wszystko

Ucieszony leżę obok tego mściciela imadła
młotek obok, to wstrętne dla mnie straszydło
Przyoblekłem wygląd w kształt krzywizn
myślałem ze to już jest wszystko

Gdzie tam, znowu w tych szczękach tkwię jak
niemowlę w beciku bez ruchu
Po mojej nowej wykrzywionej głowie
coś mnie strasznie drapie, pilnikiem skrobie

Patrzę na te wykrzywione ciało, nie poznaję siebie
Ten młotek i to imadło uczyniły takie zjawisko
Byłem prostym pięknym drutem sam w sobie
Przerobiono mnie pięknego i nic już po mnie

Do torby pełnego żelastwa wrzucono mnie ze wstydem
Jestem nowy witają mnie one ? nazwali mnie wytrychem
--------------------------
Słyszę - Jutro zaczynasz pracę
- w nocy ?
- w banku
tam otworzysz kasę

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2017-07-08 Dodano: 2017-08-08 07:22:00

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie