Myślę, więc mnie nie ma

Czasem chcąc uciec od parszywej rzeczywistości
Podążam na sabat
Gdzie każdy każdego zna i wszystko o wszystkich wie
Słowem : "Przyjaciele"
Podążam na sabat
Wyrzalić się, pośmiać, razem wypić... tego tylko oczekuję
Dwoma słowami : "Towarzystwo" i "Wysłuchanie"
Żadnych dóbr materialnych nie potrzebuję
Czy to tak wiele?
Jestem tam... mówię, żale się...
Stwierdzam że nikogo to nie obchodzi
że istnieje
Więc pije!

Czasem chcąc uciec od parszywej rzeczywistości
Podążam na sabat
i Myślę, więc mnie nie ma....

autor

Slaver

Napisany: 2004-08-31 Dodano: 2006-02-08 16:57:25

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie