MYŚLENIE W CZASIE ZARAZY

I czy warto było tak pędzić przez życie,
iść spać późną nocą, a wstawać o świcie,
ciułać grosz do grosza by mieć jak najwięcej,
zadrwić z biedniejszego, gdy pieniądz jest w ręce?

Dziś takie wartości nie mają znaczenia,
zagrożone zdrowie - panuje pandemia.
Nikt nie wie jak walczyć, wirusa pokonać,
(podobno maseczka to dobra ochrona ).

Kontakty zerwane, ludzie oddaleni,
wszyscy oczekują kiedy to się zmieni.
Przyszło wyciszenie, czas się zastanowić,
czy człowiek w swym życiu zawsze dobrze robi?

Ci, co do tej pory wyśmiewali Boga,
też żyją w bojaźni, kiedy przyszła trwoga.
Gdy zgonów przybywa i COVID szaleje,
strach w oczy zagląda, trudno mieć nadzieję.

Zżółknięte książeczki ludzie biorą w ręce,
modlą się by wirus nie zabijał więcej.
W palcach obracają różańca korale,
niech wirus na świecie już przestanie szaleć!

Czy z tej sytuacji wyciągniemy wnioski,
że nic nie zdziałamy bez pomocy Boskiej?
Wszyscy się szanujmy i dbajmy o zdrowie,
świat może być lepszy - urządzi go człowiek.

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2020-10-19 Dodano: 2020-10-20 00:04:22

Ten wiersz przeczytano 834 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie