Myśli

W gonitwie myśli –
gdzieś za horyzontem nicości –
wierzę że odnajdę okruchy nadziei -
na rozegranie kolejnej partii –
już pionki rozstawione –
czas rozpocząć nową grę –
efekty przyjdą z czasem -


choć często robię krok w tył –
oddając pole na szachownicy –
kalkuluje tą przegraną –
w komnacie umysłu -
na kartce papieru wady i zalety -
zdradzają niewolnictwo mojej duszy –
do systemu otaczającego ze wszystkich stron –

będąc więźniem epoki
w której się urodziłem -
mogę czekać tylko na koniec -
pozostając obserwatorem –
pragnąć dać światu skrybę –
który będzie po mnie pisał nowe księgi -

widzę wciąż zamknięte wrota –
na wrotach liczba 7-
a do pukania kołatka ze złota –
boję się otworzyć drzwi -
przekraczając próg oświecenia -

żyję posiadając wszystkie żebra Adama –
może i bóg stworzy dla mnie kogoś ujmując jedno -
choć wyrzekłem się tego podarunku –
morfeusz wciąż karmi mnie wspomnieniami i obietnicami –

szukając przez większość życia odpowiedzi –
spoglądam –
na gwiazdy , słońce i księżyc –
czekając na olśnienie -


uśmiechając się niepewnie –
szukam zrozumienia czytelniku –
jeśli ty znasz już odpowiedzi –
przestań się śmiać i pozwól –
być niewidomym

czekam na komentarze i z góry dziękuje

autor

fenixs

Napisany: 2015-01-26 Dodano: 2015-02-26 10:13:17

Ten wiersz przeczytano 797 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie